Το Ζαγόρι είναι μια ορεινή περιοχή στα βόρεια της Ηπείρου κοντά στα Ιωάννινα με απαράμιλλη φυσική ομορφιά. Η ονομασία «Ζαγόρι» σημαίνει «ο τόπος πίσω από το βουνό» και πρόκειται για ένα δίκτυο από σαράντα έξι χωριά με μοναδικά χαρακτηριστικά και ιστορία. Το φαράγγι του Βίκου και ο ποταμός Βοϊδομάτης αποτελούν σήμερα τον πυρήνα του Εθνικού Δρυμού Βίκου- Αώου. Η ευρύτερη περιοχή του Βίκου – Αώου εξαιτίας της μεγάλης γεωλογικής και γεωμορφολογικής της αξίας, την 1η Οκτωβρίου 2010, χαρακτηρίστηκε ως Γεωπάρκο Βίκου Αώου και εντάχθηκε στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Γεωπάρκων της UNESCO. Αποτελεί πλέον το 4ο αναγνωρισμένο Γεωπάρκο της χώρας μας στο οποίο περιλαμβάνονται το φαράγγι του Βίκου και του Βοϊδομάτη, η χαράδρα του Αώου, τα όροι Τύμφη, Τραπεζίτσα και Σμόλικας.

Επίσης η περιοχή αυτή ανήκει στο σύστημα προστατευόμενων περιοχών Natura 2000. Ο Δρυμός χαρακτηρίζεται ως ένας από τους πιο εντυπωσιακούς στην Ελλάδα και συχνά αποκαλείται ο δρυμός των μεγάλων κορυφών. Βόρειο όριο του Δρυμού είναι η χαράδρα του Αώου και νότιο είναι το φαράγγι του Βίκου που είναι και το βαθύτερο στον κόσμο.

Ψηλές και επιβλητικές κορυφές, άλλοτε ηλιόλουστες και άλλοτε χιονισμένες είναι η εικόνα του επισκέπτη για την οροσειρά της Τύμφης. Η κορυφή Γκαμήλα ( 2.497μ.) είναι η υψηλότερη κορυφή του Δρυμού με τις υπόλοιπες να διαδέχονται η μία την άλλη όπως οι Αστράκα (2.436μ.), Λάπατος (2.251μ.), Πλόσκος (2.377μ.), Καρτερός (2.478μ.), Μεγάλα Λιθάρια (2.467μ.), Τσούκα Ρόσσα (2.377μ.).

Στην Τύμφη συναντούμε αρκετά βάραθρα (κατακόρυφα σπήλαια μεγάλου βάθους) με μεγαλύτερο κατακόρυφο βάραθρο του Δρυμού και το δεύτερο κατακόρυφο στον κόσμο, την «Προβατίνα» με βάθος 407μ. Εκτός από τις ψηλές κορφές, η Τύμφη στεγάζει και άλλους φυσικούς γεωλογικούς σχηματισμούς. Λόγω υψομέτρου, στα οροπέδια δεν υπάρχουν πολλές πηγές και ρέματα μιας και τα πετρώματα του είναι ασβεστολιθικά, ευδιάλυτα και υδατοπερατά. Στις περιοχές όμως που υπάρχει φλύσχης, σχηματίζονται μικρές λίμνες που ονομάζονται Δρακόλιμνες. Η πιο μεγάλη είναι η Δρακόλιμνη Τύμφης, βρίσκεται σε υψόμετρο 2.050μ. και συνδέεται με διάφορους θρύλους της περιοχής. Ξεχωριστής ομορφιάς είναι και ο καταρράκτης στο Ηλιοχώρι.

 

Δεν είναι μόνο το φυσικό κάλλος του αλπικού τοπίου που μαγνητίζει το βλέμμα του επισκέπτη. Είναι η ποικιλία και η εναλλαγή των διαφορετικών φυσικών οικοσυστημάτων, τα οποία συνθέτουν ένα περιβάλλον ιδανικό να φιλοξενήσει και να διατηρήσει σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας. Έως σήμερα είναι γνωστό πως στην ευρύτερη περιοχή του Δρυμού προστατεύονται 10 είδη αμφιβίων, 21 είδη ερπετών,133 είδη πουλιών, 24 είδη θηλαστικών και αρκετά είδη ψαριών.

Η παρουσία του ανθρώπου δένει αρμονικά με το μαγευτικό τοπίο. Τα 46 χωριά του Ζαγορίου, σκαρφαλωμένα σε απόκρημνες πλαγιές, είναι αρχιτεκτονικά αριστουργήματα, με εντυπωσιακά πέτρινα αρχοντικά, λιθόστρωτα καλντερίμια, τοξωτά γεφύρια και πλούσια παράδοση, δεν αφήνουν κανέναν επισκέπτη ασυγκίνητο! Η φιλοξενία, η τοπική κουζίνα και η τουριστική υποδομή,υπόσχονται αξέχαστες διακοπές σε όποιον επισκεφθεί την περιοχή.

Τέσσερα από αυτά τα χωριά, περιλαμβάνονται στο Δρυμό και αποτελούν αντιπροσωπευτικά δείγματα της ιδιαίτερης Ζαγορίσιας αρχιτεκτονικής. Πρόκειται για το Μεγάλο και το Μικρό Πάπιγκο, το Μονοδένδρι και τον Βίκο.

Περιμετρικά και πολύ κοντά στα όρια του Δρυμού είναι χτισμένα άλλα έξι χωριά του Ζαγορίου, η Αρίστη, ο Άγιος Μηνάς, η Βίτσα, το Καπέσοβο, το Βραδέτο και το Βρυσοχώρι.

Οι Zαγορίσιοι κατάφεραν να ενώσουν τα πολλά ποτάμια της περιοχής με ένα μοναδικό δίκτυο μονότοξων, δίτοξων και τρίτοξων γεφυριών. Εντός του Εθνικού Δρυμού είναι χτισμένα επτά λιθόχτιστα γεφύρια με αυτό της Κόνιτσας να είναι και το μεγαλύτερο. Η ιστορία του κάθε γεφυριού είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με ένα πρόσωπο ή μια οικογένεια. Έτσι, το δίτοξο γεφύρι του Μίσιου στη Χαράδρα του Βίκου, κατασκευάστηκε το 1748 και ενώνει το Κουκούλι και τη Βίτσα. Σε κοντινή απόσταση, βρίσκεται το γεφύρι του Νούτσου με έτος κατασκευής το 1750, γνωστό και ως γεφύρι του Κόκκορου

Το γεφύρι του Πλακίδα ή Καλογερικό είναι ένα τρίτοξο γεφύρι που βρίσκεται κοντά στα χωριά Κήπου και Κουκούλι. Αρχικά ήταν ξύλινο και με χορηγία του καλόγηρου Σεραφείμ ,το 1814 μετατράπηκε σε πέτρινο. To 1865 επισκευάστηκε από τον Αλέξη Πλακίδα. Το τρίτοξο αυτό γεφύρι είναι από τα πιο ονομαστά γεφύρια του Ζαγορίου.

Στην περιοχή υπάρχουν επίσης πολλά μοναστήρια. Στο εσωτερικό της χαράδρας του Αώου βρίσκεται η Μονή Στομίου. Αρχικά το μοναστήρι χτίστηκε τον 15ο αιώνα στις πλαγιές της Τραπεζίτσας, αλλά το 1774 μεταφέρθηκε στη σημερινή του θέση στους πρόποδες της Γκαμήλας. Η Μονή της Αγίας Παρασκευής ,βρίσκεται περίπου 800 μέτρα από την κεντρική πλατεία του Μονοδενδρίου, κτισμένη σε ένα από τα εντυπωσιακότερα τοπία της περιοχής, στο χείλος της χαράδρας του Βίκου.

Η Μονή Προφήτη Ηλία Βίτσας χτίστηκε το 15ο αιώνα σε δασώδη λόφο πάνω από τη Βίτσα. Ακόμη, βόρεια του οικισμού της Αρίστης πάνω σε ένα βάθρο στην άκρη του ποταμού Βοϊδομάτη βρίσκεται το μοναστήρι της Παναγίας της Σπηλιώτισσας το οποίο χτίστηκε το 1665. Η μονή Αγίου Ιωάννη Ρογκοβού, βρίσκεται περίπου δυο χιλιόμετρα πριν το Τσεπέλοβο και είναι αφιερωμένη στην γέννηση του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου. Κτίστηκε αρχικά τον 11ο αιώνα, στα χρόνια του Βυζαντίου, αλλά μετά από την ολοκληρωτική καταστροφή του κτίστηκε ξανά τον 18ο αιώνα.

Τέλος, στο φαράγγι του Βοϊδομάτη και δίπλα στην πλούσια παραποτάμια βλάστηση βρίσκεται το μοναστήρι των Αγίων Αναργύρων Κλειδονιάβιστας που χρονολογείται από το 1658. Η τοποθεσία που βρίσκεται θυμόζει επίγειο παράδεισο με κάθετα βράχια, πολλές σπηλιές, πλατάνια και τρεχούμενα νερά.

Κοντινοί προορισμοί

Από τα γραφικά Ζαγοροχώρια οι επιλογές για ημερήσιες εκδρομές είναι πολλές και διαφορετικές. Η πόλη των Ιωαννίνων, σταυροδρόμι πολιτισμών, με την λίμνη των θρύλων και την μοναδική ατμόσφαιρα, είναι ένας κοντινός προορισμός που αξίζει να γνωρίσει ο επισκέπτης. Μια βόλτα στα γραφικά δρομάκια του κάστρου ή δίπλα στην λίμνη, η ζωντάνια του σύγχρονου εμπορικού κέντρου, τα εστιατόρια και τα καλόγουστα cafe, τα μουσεία και τα αξιοθέατα, είναι μερικοί μόνο λόγοι για να βρεθεί κανείς στην πρωτεύουσα της Ηπείρου.

Αξίζει να επισκεφθεί κανείς: Τον παραδοσιακό οικισμό του Μετσόβου,πατρίδα πολλών εθνικών ευεργετών.Τα πέτρινα χωριά των Τζουμέρκων, Συρράκο και Καλαρρύτες, ονομαστά αρχοντοχώρια με ιστορία.Τα Μαστοροχώρια της Πίνδου με τους ονομαστούς μαστόρους της πέτρας, χτισμένα σε καταπράσινες πλαγιές.

Τους καλοκαιρινούς μήνες η ακτογραμμή του Ιονίου με τις δαντελωτές σμαραγδένιες παραλίες, επιτρέπει στον επισκέπτη από τα Ζαγοροχώρια να βρεθεί εκεί, μέσω της Εγνατίας οδού, σε 1,5 ώρα περίπου. Η κοσμοπολίτικη Πάργα και τα Σύβοτα είναι δύο δημοφιλείς προορισμοί που προσφέρονται για ονειρεμένες αποδράσεις. Πανέμορφοι κολπίσκοι σαν φιόρδ, μικρά νησάκια με γαλαζοπράσινα νερά και φύση μοναδική, δικαίως φέρνουν όλο και περισσότερους επισκέπτες κάθε χρόνο στην περιοχή!